MTC Dalfsen

Toen alles nog gewoon was

Er is bij onze motorclub iemand een vete begonnen tussen pro-navigatie rijders en mensen die liever met de neus naar beneden kijken om het papiertje met aanwijzingen af te lezen. “Wil je hem [de route] ingeladen hebben?” Zo ja, dan moeten er even een paar vragen gesteld worden. Niet alle bestanden worden nu eenmaal herkent door alle navigatie fabrikanten. Zolang de ‘papier rijder’ daar geen last van heeft zou ik verwachten dat dit geen probleem vormt.

Dat had ik mis. Het lijkt bij onze motorclub ‘de gemeente Dalfsen wel’, daar willen ze immers ook papierloos te werk. Nog afgezien van de politieke argumenten die men naar voren kan brengen (en ongetwijfeld heeft gebracht) om deze stap te verantwoorden zie ik de link niet helemaal met onze club*. Ten eerste verwachtten wij van niemand dat er met navigatie gereden moet worden. Optioneel noemen ze het meen ik. Indien deze optie u niet zint, dan bent u vrij om een routerol of tanktas aan te schaffen en lekker, op eigen tempo, de route te kachelen. Is degene die voorop rijdt ook blij, want sommige mensen die voorop rijden hebben geduld als het aankomt op het inhalen van voertuigen en denken daarbij aan de mensen die achter hun rijden. Gelukkig kan ik u meedelen dat sommige een sleutelwoord was. Wilt u niet een half uur achter een trekker met hooi rijden, dan is er vast iemand te vinden die daar het geduld ook niet voor heeft.

Het verwijt aan het adres van de leden die de routes uitzetten is een lui stuk schrijfwerk. Ik kan mij sterk vergissen, maar de rijders die onze routes uitzetten steken daar doorgaans nogal de nodige uren in. Navigatie apparatuur, zeker in het geval van route-tracking op de Garmin, maakt dit werk een stuk makkelijker. Dan kan het in een enkel geval (exclusief wegwerkzaamheden etc.) voorkomen dat er een foutje of twee in zit. Jammer maar helaas. Zint ‘t niet? Het bestuur kan vast ruimte maken voor een oud gediende die opnieuw routes uit wil zetten.

Er is ook wel een minuscuul verschil als het aankomt op interpretatie van de ‘charme’ van het motorrijden. Voor mij is dat voornamelijk zo hard mogelijk een bocht door planken, anderen kijken liever naar de vogeltjes & reetjes in de wei. Mooi subjectief verhaal waar we het nooit over eens zullen worden. Mijn beleving, jouw beleving: Zolang ik met plezier op die motor zit lijkt het me niet aan een ander om te zeggen hoe of met welke hulpmiddelen ik moet rijden. En ieder bochtje wordt inderdaad geprojecteerd op een scherm. Navigatie zonder aanwijzingen is nogal pointless, nietwaar? Dat wil niet zeggen dat er in een bocht geen verrassing meer te vinden is – in tegendeel. Het wordt er mijn inziens alleen maar leuker op: (1) Ik weet welke kant ik op ga, (2) ik kan zien of ik daarna als een idioot moet remmen om een afslag te halen (papier zegt alleen 1e of 2e links.. )**  en (3) of de bocht scherp of flauw is blijft afwachten; alleen mensen met een doodswens vertrouwen blindelings op een navigatieschermpje.

Back to basics? Misschien het hoofdje toch langzaam eens uit de jaren ’70 gaan tillen en een navigatieapparaat monteren.

*Ik moet overigens wel meedelen dat ik het volmondig met het geplaatste artikel eens ben als het aankomt op de politie papierloos maken, maar ik vrees dat ze óók dat pas doen op het moment dat er een digitaal alternatief is dat het leven gewoon net even wat makkelijker maakt.

**Hier moet ik helaas bij vermelden dat – in sommige gevallen – ook de TomTom geen soelaas biedt als u een plotselinge afslag wilt halen.

N.b. Het originele artikel is te vinden in de laatste editie van het clubblad. Zie onderstaande post.